Çevre Wissenschaftliche Weltauffassung. Der Wiener Kreis (Bilimsel Dünya Görüşü. Viyana Çevresi) başlıklı bir manifesto yayımladı.

1) Bilimsel Dünya Görüşü bir görüşün (Auffassung) açıkça olması gerektiği gibi, ve Çevrenin birincil özelliği olarak belirtildiği gibi, "görgücü ve olgucudur." Yine bir "görüş" ancak deneyim üzerine olabilir, ve Viyana Çevresi için bilgi yalnızca deneyimden kaynaklanıyordu.

2) Çevrenin ikinci özelliği olarak yöntemin karakteri belirtilir ve buna deneyimin, olguların vb. "mantıksal çözümleme"si denir. İlk bakışta ussalcılık gibi görünen yöntem bir kavramsal çözümleme, sözcüğün olağan anlamında mantıksal bir çözümleme değil, bir "durulaştırma" yöntemidir ki simgeselleştirilmiş biçimler altında tasımları kullanır. Tasımın kendisini çözümlemeden geçirilmeksizin yalnızca kabul edilir, ve sağ-duyu denilen sıradan uslamlama işlemleri uygulanır. Bu çözümlemeye göre iki tür bildirim vardır ve bunlardan birinci küme görgül verilere ilişkin daha yalın bildirimlere çözündürülebilir ve bunlar bilimsel araştırmaların konusunu oluştururlar; bunun dışında kalanlar ise deneyime indirgenemeyen bildirimlerdir ve deneyimsel ya da görgül olmadıkları için anlamsızdırlar. Bunlar metafiziksel bildirimlerdir ve buna göre metafiziksel problemler yalancı problemlerdir. (Çevrenin bakış açısında "meta-fiziksel" anlatımının "deneyim-ötesi" olarak anlaşıldığına dikkat edebiliriz.)

Wiener Kreis olarak bilinen çevre 1928'de Moritz Schlick başkanlığında Verein Ernst Mach (Ernst Mach Toplumu) adı altında kuruldu. Kümenin felsefesi için temeli Wittgenstein'ın Tractatus Logico-Philosophicus başlıklı çalışmasının esini ile türetilen mantıksal pozitivizm oluşturdu. 1929'da Viyana Çevresi manifestosu Wissenschaftliche Weltauffassung. Der Wiener Kreis (Bilimsel Dünya Görüşü. Viyana Çevresi) yayımlandı. Broşür Schlick'e adandı ve önsözü Hahn, Neurath ve Carnap tarafından imzalandı. Üyeler arasında Gustav Bergmann, Rudolf Carnap, Philipp Frank, Hans Hahn, Tscha Hung, Victor Kraft, Karl Menger, Richard von Mises, Marcel Natkin, Otto Neurath, Olga Hahn-Neurath, Theodor Radakovic, Rose Rand and Friedrich Waismann bulunuyordu.

Herbert Feigl ve Kurt Gödel bu sırada Viyana Üniversitesinde öğrenciler idiler ve kümenin üyeleri olmamalarına karşın toplantılarına katıldılar. Wittgenstein'ın kendisi mantıksal pozitivizmin onun düşüncelerinin kaba bir yorumu olduğunu söylüyor ve toplantılar sırasında şiir okuyordu.

Viyana Çevresinin yazgısı ile ilgili bir gözlem Ernst Nagel'den gelir (s. 137, Dipnot 13)::

Belki de bu savı fenomenalistik bir bilgi kuramının çerçevesi içerisinde doğrulamak için en hırslı girişim Rudolf Carnap'ın Der Logische Aufbau der Welt (Berlin, 1928) başlıklı çalışmasında bulunacaktır. Ama burada bile doğa bilimlerinde yer alan anlatımların gerekli tanımları ancak taslak olarak verilir. Carnap o günden bu yana yalnızca erken fenomenalizmini değil ama kuramsal bildirimlerin fizikselci dile çevrilebilir olduğu savını da terketmiştir. Bkz. "Methodological Character of Theoretical Concepts," Minnesota Studies in the Philosophy of Science (yay. haz. Herbert Feigl ve Michael Scriven), Minneapolis, 1956, Vol. 1. Carnap'ın programını yürütmek için daha yakınlardaki bir çaba için bkz. Nelson Goodman, The Structure Of Appearance, Cambridge, Mass., 1951. Russell'ın savı doğrulama girişiminin ayrıntılı bir eleştirisi için, bkz. Ernest Nagel, Sovereign Reason, Glencoe, Ill., 1954, Chap. 10.

http://www.springer.com/series/6671

The Vienna Circle was a discussion group of philosophically interested scholars who met weekly from 1925 to 1936 at the University of Vienna. The Circle was formed around the physicist and philosopher, Moritz Schlick, and its members included Carnap, Feigl, Menger, Neurath, Waismann, and others. Reichenbach and Hempel belonged to associated groups and all recognised Mach, Boltzmann and Russell as their precursors.
However, the Circle was not a clique with a rigid organisation, nor had it any conscious aim of radically revising traditional views on the task and place of philosophy. Among the many subjects discussed the Circle were Wittgenstein's Tractatus, the possibility of reducing all concepts of science to what is directly given in experience, the setting-up of a criterion of meaningfulness for non-logical utterances, the character of the basic propositions of empirical science, and the devising of a meta-language for the syntactic analysis of scientific language systems. Because of the great range of activities, the Vienna Circle's influence extended beyond philosophy. Its effects, directly or indirectly, can be seen in all those formal and empirical sciences (arithmetic, physics, geometry, biology and psychology, and the social sciences) whose structure and methodology and the problems of whose foundations were discussed by the Circle.
The group gradually began to break up in the 1930s with many of its members departing for new countries. The ending came with the assassination of Schlick in 1936 by a student, and the German annexation of Austria. The Vienna Circle Collection, as a publishing enterprise, is basically a series of anthologies translated into English of the most important work of individual members. Moreover, the series includes certain work by members of the Circle, or those who had a particular influence on it, which are of special scientific or historical importance. Many of the works are translated into English for the first time and, of those which have been previously published, most are out of print. Some material has remained hitherto unpublished, especially the letters which will be presented in this series.

Neurath: Dil ve realite birdir.
Wittgenstein: Her önerme realitenin bir resmidir.

http://www.informationphilosopher.com/solutions/philosophers/schlick/

Otto Neurath
Otto Neurath Viyana Çevresinin kurucularından biriydi. Sosyolog, politik ekonomist ve anti-felsefeci olarak, olabilecek en az ortodoks Marxist olarak bilinir. Savaştan önce parasız "takas ekonomisi" üzerine kuramlar geliştirdikten sonra, Bavyera ve Saksonya'da iki darbe sonucunda kurulan iki "Sovyet Cumhuriyeti"nde ekonomileri toplumsallaştırma işinde coşkuyla çalıştı. Merkezi hükümetin düzeni yeniden kurmasından sonra Neurath da yüksek ihanete katılma suçundan ötürü tutuklananlar arasındaydı. Çalışmasından başka hiçbirşey ile ilgilenmediği ve hükümet değişikliğini bile pek ayrımsamadığı anlaşılınca, Max Weber ve başka Avusturyalı yetkililerin araya girmesi sonucunda serbest bırakıldı. Büyük ölçüde eğitimsiz olan Viyana halkı arasında çalışmaları sırasında "görsel eğitim" dediği şey üzerinde yoğunlaştı. Isotype tutkusu sürerken Mantıksal Pozitivistlere katıldı ve manifestolarının başlıca yazarı oldu. Doğrulama ilkesi ve protokol tümceler üzerine çok sayıda felsefi deneme yazdı. "Bilimin Birliği" deviminin ve "Birleşik Bilim Ansiklopedisi"nin arkasındaki itici güç Neurath idi. Fizikselciliğe güçlü inancı temelinde insan bilimlerini fizik gibi deterministik bir nedensellik zeminine yerleştirmeye çalıştı. Avusturya'nın ilhakından sonra önce Hollanda'ya ve oradan İngiltere'ye kaçtı. 1945'te öldü.

Neurath ve mantıksal olgucular tüm dili bir fiziksel gözlemler kümesine indirgebilecek yalın önermelerin ilişkilerinden oluşan bir yapı olarak görüyorlardı.
Modern Day Hieroglyphs (ISOTYPE/MODERN DÖNEM HİYEROGLİFLERİ)
The Vienna Circle Archive - Inventory of the papers of the Vienna Circle Movement (1924–1938) in particular of the scientific papers of the philosophers Moritz Schlick 1882–1936) and Otto Neurath (1882–1945) by Reinhard Fabian

Sigmund Freud, Arthur Schnitzler, Karl Kraus, Ludwig Wittgenstein, Adolf Loos, Arnold Schönberg Kızıl Viyana'da yaşadılar.

1918 ve 1934 arasında, Sosyal Demokratların çoğunluğu altında kent ilk kez demokratik olarak yönetildiği zaman Avusturya'nın başkentinin takma adı Kızıl Viyana idi (Rotes Wien). Birinci Dünya Savaşından sonra Avusturya-Macaristan Habsburg monarşisi çöktü ve dağıldı ve Deutscheösterreich ya da Alman-Avusturya 1918'de bir cumhuriyet oldu. 1919 seçimlerinde ilk kez kadın ve erkek tüm yurttaşlar seçme hakkını kazandılar. Sosyal Demokrat Parti salt çoğunluğu kazanırken Viyana'da belediye başkanlığını sosyal demokratlar aldı. Kent yoksulluk, işsizlik, enflasyon, açlık, kalabalık ve hastalıktan kırılıyordu.

Viyana Çevresi sentetik a priori bilgiyi reddeder. Bilginin sentetik olması bir kavramın bir başkası ile bağlanmasını ilgilendirir ve bu bağıntının zorunlu olduğu kabul edilir; a priori olması ise bu kavramların deneyimden türetilmeyen doğuştan düşünceler olması demektir. Matematik ilk bakışta deneyimden türetilmeyen arı kavramların zorunlu bağıntısı olarak görünür. Ama Viyana Çevresi bu bağıntının sentetik değil. analitik olduğunu ve böylece totolojik olduğunu düşünür.

Viyana Çevresinin görüşlerini bir süre için bir yana bırakırsak, analitik olmak kavramlar durumunda bir kavramın bir başkasında içerilmesini anlatır. Ama bu içerilme bir bağıntı, bir birliktir ve böylece analitik olmanın olanağı sentetik olmaktır. Ve yine kavramın kendi mantığını izlersek, bir kavramın bir başkasını içermesi onu bir kutu, kap vb. gibi uzayda kapsaması değil, ama bir kavramın bir başkası ile bir olması, o olması olarak düşünülebilir. Bu ise kavramlar arasındaki bağıntının zorunlu birlik olduğunu imler. Gene de bu bile henüz diyalektik değildir, çünkü bağıntı bu durumda zorunlu olarak karşıtlık karakterini taşımaz. Gerçekten de bir kavram başka herhangi bir kavram ile ilişkilendirilebilir ve bu durumda bağıntı olumsaldır, zorunlu değil; olabilir ya da olmayabilir. Ama bir kavramın karşıtı ile ilişkisi olumsal değildir; her zaman olan, ya da, eğer zaman sözcüğünü bir yana bırakırsak, zorunlu olan bir bağıntıdır. O zaman bir kavramın bir başkası ile bu özgül ilişkisi diyalektik olarak anlatılabilir ve analiz, bir kavramın bir başkasından çıkarsanması, örneğin kimyada olduğu gibi olumsal karakterini yitirir. Kavram kendisi ve kendi karşıtıdır, bu olumsal bir durum değildir, ve yine dışsal-olumsal bağıntıyı anlatan sentetik sözcüğü de bu aynı zorunluğu anlatmak için hiç olmazsa yeterli değildir.

Viyana Çevresinin totolojik dediği analitik bağıntı gerçekte totolojik olmanın tam tersi, bir geneleme değil ama genelemenin tam tersi, bir kavramın karşıtı ile bağıntısıdır. Hiç kuşkusuz totolojik bağıntılar vardır ve bunlar gerçekten de kendilerini semantik bağıntılar olarak sergilerler, mantıksal olarak değil.

Viyana Çevresinin kabul ettiği biricik bildirim biçimi olarak geriye a posteriori sentetik bildirimler kalır ve bilimsel bildirim olarak kabul edilen biçim budur. Matematiksel bildirimi analitik a priori olarak görmek onu sentetik a priori olarak görmekten ayrı olmadığı için, Viyana Çevresinin analitik a priori bildirimleri doğrulaması Çevrenin görüşüne aykırıdır. Herşey bir yana matematiksel bildirimler deneyim ile ilgisizdirler, arı usun bağıntılarıdırlar, ve saltık zorunluk karakteri gösterirler.

Moritz Schlick (1882-1936) fesefeyi pozitivist ideale göre yeniden şekillendirmeyi istedi. Gerçekten de felsefenin tarihsel içeriği dayanılacak gibi değildir — tanıtlamasız önermelerden oluşan bir görüşler yığını. Ama Schlick'in kendisi de eleştirdiğinden daha iyisni yapamadı ve Viyana Çevresinin mantıksal olguculuğunun bir görüş olduğunu bildirerek başladığını gözden kaçırdı.

Schlick Felsefenin amacının "anlam" bulma olduğu görüşündedir. Buna karşı Bilimin amacı ise "gerçeklik" olmalıdır. "Science should be defined as the "pursuit of truth" and Philosophy as the "pursuit of meaning."

Viyana Çevresini irdelemenin amacı uslamlamalarının yalnızca ona özgü olmadığını, genel olarak usun pozitivistik açınımını nasıl örneklendirdiğini görmektir. Viyana Çevresi çoktandır tarih olmuştur ve bir düşünce dizgesi olmayı, hiç olmazsa tutarlı olmayı başarabildiği ölçüde başından sonuna dek paradokslar üretmiş, kendi ile çelişmiş, bilimi kurtarmak yerine bilimin olanaksızlığını göstermeye çalışmıştır.

For example, he quoted Max Born as saying

"The impossibility of measuring exactly all the data of a state prevents the predetermination of its further course of development. Because of this the principle of causality in its usual formulation loses all significance."

Schlick disagrees, "Causality as such, the existence of laws, is however not denied. There are still valid predictions, but they do not consist in the expression of exact magnitude values, but are of the form: the magnitude of X will lie in the interval between a and Δa."

On the significance of indeterminism for the problem of freedom of the will, he saw it as at best not in contradiction to freedom, but possibly compromising responsibility, which requires causality. Schlick said "The moral freedom that the concept of responsibility presupposes does not stand in opposition to causality but would be entirely destroyed without it."

"Every order of events in time, of whatever kind, is to be regarded as a causal relationship. Only complete chaos, complete irregularity, is to be designated as an acausal occurrence, as pure chance...The only alternative that confronts us is thus: order or disorder? Causality and law are identical with order; irregularity and chance are identical with disorder."

Schlick said "freedom of action, responsibility, and mental sanity, cannot reach beyond the realm of causality: they stop where chance begins...a higher degree of randomness...[simply means] a higher degree of irresponsibility" (quoted by Karl Popper, Objective Knowledge - Of Clouds and Clocks, p.226)

Schlick Allgemeine Erkenntnislehre (Genel Bilgi Kuramı) üzerine 10 yıl çalıştı. Görgül kanıtı gerçekliğin ölçütü olarak kabul etti ve görgül kanıt tarafından doğrulanamayan metafiziksel bildirimleri "anlamsız" saydı. "Anlamsız" ve "metafizik" sözcüklerinin eşitlenmesi Schlick'e aittir.